Aanvallende kwikstaartjes & Hekla
Door: Joëlle
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
14 Mei 2018 | IJsland, Laugarvatn
Dag 67
Het is eventjes geleden sinds ik iets van mij heb laten horen. Dit komt vooral omdat ik heel druk bezig ben geweest met mijn hoofddoel van deze reis: Schilderen. Op momenten dat ik veel werk zoals nu, begin ik toch wel mijn eigen atelier met bijbehorende gemakken te missen. Ik heb geen schildersezel (en spieramen) hier en werk hierdoor dus direct op de muur. In verband met het lange staan heb ik zelfs vorige week het besluit genomen met mijn bergschoenen aan te gaan schilderen, mijn atelier sneakers voldeden niet meer. Deze laatste atelier week ga ik echter iets rustiger aan doen, begin last te krijgen van RSI-achtige klachten in mijn pols en ellenboog.
Afgelopen week, gebeurde er (buiten dat ik een goede atelierweek had) niets memorabel om over te schrijven. Daardoor aandacht voor de onzinnige dingen in het leven: Ik ben ‘’aangevallen’’ door kwikstaartjes, die blijkbaar een nestje hebben gebouwd bij de voordeur: Lucky me!
Het blijkt dat dit ieder voorjaar hun favoriete plekje is om een nest te bouwen.
De kwikstaartjes kunnen overigens zo mooi op een plaats in de lucht blijven vliegen, met als resultaat dat ze me vrolijk door het huis volgen (dat veel ramen heeft). Zodra ik de deurklink ook maar aanraakte zaten ze tegen het raam geplakt, klaar om mij aan te vallen. (Ik weet het, dit klinkt lichtelijk overdreven)
Op een gegeven moment heb ik er maar een spelletje van gemaakt, en ik moet zeggen, het is bizar hoe snel ze ter plaatse zijn wanneer je ergens in het huis tegen een raampje tikt. Er werd een poging tot geruststelling gedaan door tegen mij te zeggen dat ze op een gegeven moment wel aan je wennen. Ze zijn op dag 4 inderdaad iets minder agressief.
Daarnaast dacht ik van de week na een lange atelier dag, ik ga even voor een zen-momentje. Na een paar minuten met een maskertje op mijn gezicht doorgebracht te hebben, kreeg ik een tintelend gevoel op mijn huid, waarop ik dacht: Laat ik eens in de spiegel kijken.
Om vervolgens te concluderen dat ik een allergische reactie had gekregen op het maskertje en de rest van de avond met een rood gezwollen gezicht heb rondgelopen. Maar hé, voor de rest is er niet veel gebeurd. En het belangrijkste: Het is gelukkig weer weggetrokken. (Helaas het zou leuk leedvermaak zijn, maar foto’s van dit voorval kunnen niet van mij ontfutseld worden)
Over precies een week ga ik een avontuurlijke reis met het openbaar vervoer hier afleggen naar het vliegveld (lees: openbaar vervoer betekent altijd de bus, er zijn geen treinen oid hier) om de huurauto en niet te vergeten, mijn reisgezelschap op te halen ;).
De dagen zijn nu meer dan 18 uur lang op het moment: De zon is vandaag opgegaan om 05:15 en het word pas donker rond 23:30. Inmiddels weet ik niet beter. Ondanks dat de zon nu al veelvuldig aanwezig is, komt hier op het moment elke dag bijna zo’n 10 minuten aan extra daglicht bij. In juni zal het op een gegeven moment bijna niet mee donker worden. Het enige side-effect wat dit op mij heeft is dat ik soms nog ongestoord met van alles bezig ben, de lucht buiten blauw is en het 11 uur ’s avonds blijkt te zijn.
IJsland lijkt toch echt gezwicht te zijn voor de zomer. Op het moment van schrijven is het een graad of 10 (heerlijk) en ben ik zelfs weer in staat de vulkaan Hekla te zien vanuit mijn atelier (de afgelopen 2 weken was het zo bewolkt, dat dit niet mogelijk was) Fingers crossed dat het weer zou aangenaam blijft, zou geweldig zijn voor de rondreis uiteraard.
Over Hekla gesproken: Hekla is IJslands grootste en bekendste vulkaan. Een 1491 meter hoge actieve vulkaan (sinds de uitbarsting in 1947/48, toen kwam er 44 meter bij) die zo’n 6000 tot 7000 jaar oud is. De eerste uitbarsting door mensen waargenomen was in 1104. Sindsdien zijn er meer dan 20 uitbarstingen geweest, en.. Het is weer tijd voor een nieuwe, de laatste was namelijk alweer in 2000. Sinds de jaren ’70 is er eigenlijk elke 10 jaar wel een uitbarsting geweest. Aangezien deze zo lang op zich laat wachten, is het volk ervan overtuigd dat de volgende een heftige zal zijn. In de middeleeuwen, dachten de IJslanders zelfs dat Hekla de ''poort naar de hel'' was.
Hekla bevind zich in de top 3 van mogelijke uitbarstingen in de nabije toekomst. In 2014 zijn er weer schokken waargenomen en de magmakamer onder Hekla zit vol. Overigens is de naam Hekla ook een populaire damesnaam hier.
Ik besef me opeens dat dit een niet zo optimistisch bericht is om mee af te sluiten. Dus: Volgende week begin ik eindelijk aan de reis waar ik zo naar uitgekeken heb, en vind het gek dat het nu opeens zo dichtbij is. Ik ga nog een weekje ijverig doorwerken, en hoop jullie daarna op de hoogte te kunnen houden met de reisactiviteiten die weken daarna gaan plaatsvinden.
Het is eventjes geleden sinds ik iets van mij heb laten horen. Dit komt vooral omdat ik heel druk bezig ben geweest met mijn hoofddoel van deze reis: Schilderen. Op momenten dat ik veel werk zoals nu, begin ik toch wel mijn eigen atelier met bijbehorende gemakken te missen. Ik heb geen schildersezel (en spieramen) hier en werk hierdoor dus direct op de muur. In verband met het lange staan heb ik zelfs vorige week het besluit genomen met mijn bergschoenen aan te gaan schilderen, mijn atelier sneakers voldeden niet meer. Deze laatste atelier week ga ik echter iets rustiger aan doen, begin last te krijgen van RSI-achtige klachten in mijn pols en ellenboog.
Afgelopen week, gebeurde er (buiten dat ik een goede atelierweek had) niets memorabel om over te schrijven. Daardoor aandacht voor de onzinnige dingen in het leven: Ik ben ‘’aangevallen’’ door kwikstaartjes, die blijkbaar een nestje hebben gebouwd bij de voordeur: Lucky me!
Het blijkt dat dit ieder voorjaar hun favoriete plekje is om een nest te bouwen.
De kwikstaartjes kunnen overigens zo mooi op een plaats in de lucht blijven vliegen, met als resultaat dat ze me vrolijk door het huis volgen (dat veel ramen heeft). Zodra ik de deurklink ook maar aanraakte zaten ze tegen het raam geplakt, klaar om mij aan te vallen. (Ik weet het, dit klinkt lichtelijk overdreven)
Op een gegeven moment heb ik er maar een spelletje van gemaakt, en ik moet zeggen, het is bizar hoe snel ze ter plaatse zijn wanneer je ergens in het huis tegen een raampje tikt. Er werd een poging tot geruststelling gedaan door tegen mij te zeggen dat ze op een gegeven moment wel aan je wennen. Ze zijn op dag 4 inderdaad iets minder agressief.
Daarnaast dacht ik van de week na een lange atelier dag, ik ga even voor een zen-momentje. Na een paar minuten met een maskertje op mijn gezicht doorgebracht te hebben, kreeg ik een tintelend gevoel op mijn huid, waarop ik dacht: Laat ik eens in de spiegel kijken.
Om vervolgens te concluderen dat ik een allergische reactie had gekregen op het maskertje en de rest van de avond met een rood gezwollen gezicht heb rondgelopen. Maar hé, voor de rest is er niet veel gebeurd. En het belangrijkste: Het is gelukkig weer weggetrokken. (Helaas het zou leuk leedvermaak zijn, maar foto’s van dit voorval kunnen niet van mij ontfutseld worden)
Over precies een week ga ik een avontuurlijke reis met het openbaar vervoer hier afleggen naar het vliegveld (lees: openbaar vervoer betekent altijd de bus, er zijn geen treinen oid hier) om de huurauto en niet te vergeten, mijn reisgezelschap op te halen ;).
De dagen zijn nu meer dan 18 uur lang op het moment: De zon is vandaag opgegaan om 05:15 en het word pas donker rond 23:30. Inmiddels weet ik niet beter. Ondanks dat de zon nu al veelvuldig aanwezig is, komt hier op het moment elke dag bijna zo’n 10 minuten aan extra daglicht bij. In juni zal het op een gegeven moment bijna niet mee donker worden. Het enige side-effect wat dit op mij heeft is dat ik soms nog ongestoord met van alles bezig ben, de lucht buiten blauw is en het 11 uur ’s avonds blijkt te zijn.
IJsland lijkt toch echt gezwicht te zijn voor de zomer. Op het moment van schrijven is het een graad of 10 (heerlijk) en ben ik zelfs weer in staat de vulkaan Hekla te zien vanuit mijn atelier (de afgelopen 2 weken was het zo bewolkt, dat dit niet mogelijk was) Fingers crossed dat het weer zou aangenaam blijft, zou geweldig zijn voor de rondreis uiteraard.
Over Hekla gesproken: Hekla is IJslands grootste en bekendste vulkaan. Een 1491 meter hoge actieve vulkaan (sinds de uitbarsting in 1947/48, toen kwam er 44 meter bij) die zo’n 6000 tot 7000 jaar oud is. De eerste uitbarsting door mensen waargenomen was in 1104. Sindsdien zijn er meer dan 20 uitbarstingen geweest, en.. Het is weer tijd voor een nieuwe, de laatste was namelijk alweer in 2000. Sinds de jaren ’70 is er eigenlijk elke 10 jaar wel een uitbarsting geweest. Aangezien deze zo lang op zich laat wachten, is het volk ervan overtuigd dat de volgende een heftige zal zijn. In de middeleeuwen, dachten de IJslanders zelfs dat Hekla de ''poort naar de hel'' was.
Hekla bevind zich in de top 3 van mogelijke uitbarstingen in de nabije toekomst. In 2014 zijn er weer schokken waargenomen en de magmakamer onder Hekla zit vol. Overigens is de naam Hekla ook een populaire damesnaam hier.
Ik besef me opeens dat dit een niet zo optimistisch bericht is om mee af te sluiten. Dus: Volgende week begin ik eindelijk aan de reis waar ik zo naar uitgekeken heb, en vind het gek dat het nu opeens zo dichtbij is. Ik ga nog een weekje ijverig doorwerken, en hoop jullie daarna op de hoogte te kunnen houden met de reisactiviteiten die weken daarna gaan plaatsvinden.
-
14 Mei 2018 - 12:08
Haya Goutier:
Lieve Joelle,
Hartelijk dank voor het leuke stuk over de vogels. Mama had het mij gisteren al laten zien. Het gaat nu op schieten voor je. Wanneer komt Niek? -
14 Mei 2018 - 12:23
Joëlle :
@haya Goutier, ik ga hem maandag ophalen :) -
14 Mei 2018 - 15:08
De Zus Van:
Leuk verhaal!
Zullen we een levensgrote poster van Niek sturen, zodat de kwikstaatjes alvast kunnen wennen? :)
xoxo -
14 Mei 2018 - 19:51
Opa En Oma Hoogendoorn:
Hallo Joelle, fijn dat je lekker bezig bent met schilderen je begrijpt we zijn reuze benieuwd naar je IJslandse kunst.
Die vogeltjes zijn toch wel bijzonder, natuur in het algemeen vinden we altijd boeiend en vaak zijn we verbaasd hoe alles in elkaar steekt.
vanmorgen is Stephanie mee gegaan naar het ziekenhuis het was heel gezellig en geeft ook een goed gevoel dat ze er veel van af weet.
Hier hebben we zomer we aten op het balkon en er fluiten veel vogels jammer genoeg geen Kwikstaartjes.
Nog even en dan een rondreis met je vriend leuk om dat samen te doen.geniet er van.
tot zien,s opa en oma Hoogendoorn
.
-
23 Mei 2018 - 08:56
Marlies En Lisa:
Hoi Joëlle,
Wat ontzettend leuk om je verhalen te lezen. Zo te lezen heb je daar echt een fantastische tijd.
Het ziet er echt waanzinnig uit.
Je krijgt een dikke knuffel van Lisa. Ze zit sinds april op school en kan mij op vrijdag niet meer helpen met de boodschappen inpakken. ;-)
Geniet van je laatste weken daar.
Groetjes,
Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
