Dverghamrar, watervallen & Lupines

Dag 80

Nu we elke dag zoveel zien, is het lastig om van dit verslag geen saaie opsomming te maken of juist een ellenlang verslag. Dus ik zoom even in op een paar hoogtepunten.

De ringweg in IJsland is 1332 kilometer lang. Het mooie aan de ringweg in IJsland is, dat je hoe dan ook langs interessante bezienswaardigheden rijdt, of je het nou wilt of niet. De watervallen, rotswanden en zwarte stranden worden nog net niet in je schoot geworpen. Zo ook de basaltzuilen genaamd Dverghamrar. Volgens de legende is dit het huis van dwergen, vandaar dan ook de bijpassende naam (Dverg=Dwerg, Hamrar=Stenen).

Men gaat ervan uit dat de formatie ontstaan is aan het einde van de IJstijd. Het zeeniveau was hoger, en men heeft aangenomen dat golven het typerende uiterlijk van de rotsen hebben veroorzaakt.

Daarnaast zijn we ook nog naar Svartifoss gegaan, een waterval van dezelfde mooie basaltstenen die te bereiken is na het maken van een hike van zo’n 1,7 km. Geen grote afstand zou je denken, maar je bent continue aan het klimmen waardoor het toch aardig vermoeiend is. Daarbij hebben we vandaag ook geen moment zonder regen gehad (gelukkig wel een graad of 10): Welkom in IJsland.

Het zijn deze mooie basaltkolommen bij Svartifoss, die de staatsarchitect Guðjón Samúelsson inspireerde toen hij de beroemde Hallgrímskirkja van Reykjavik ontwierp. Een van de herkenningspunten van de stad.

De wisseling in het landschap is heel bijzonder om te zien. Vooral gisteren toen we door het oosten van IJsland reden. Het ene moment rij je door een landschap bestaande uit grove lavastenen, vervolgens door een maanlandschap met zwart zand waar je kilometers voor je uit kan kijken en tussendoor in de natte sneeuw tussen de bergen over een kortere weg rijden (met 17% stijging!). Het zuidelijke gedeelte was een graad of 9, mistig en non-stop regen, in het noorden zagen we eindelijk weer eens de blauwe lucht en was het een graad of 13.

In het oosten hebben we ook de avontuurlijke hike gemaakt naar Hengifoss. Met zijn 128 meter een van de hoogste watervallen van IJsland. Het geen wat deze waterval weer onderscheidt van de andere (we zijn nog absoluut niet waterval beu) is de mooie kleurlagen die deze waterval bevat. Ontstaan door vulkaanuitbarstingen in de tertiaire periode. Waardoor er in de wand van de waterval super mooie rode strepen / lagen te zien zijn.

Vooral in het landschap rondom deze waterval waren veel paarse lupine bloemen te zien. Voor mij geweldig om te zien, met de zwak voor bloemen die ik heb (en de kleur paars niet te vergeten) . Daarnaast, ben ik begin maart vertrokken (toen we dus al een goede winter in Nederland achter de rug hadden) om vervolgens naar de winter in IJsland te gaan. Het is heel fijn om eindelijk weer groen landschap, bloemen en het zonnetje te zien.

Ondertussen is het toch echt lente hier in de zin van dat er waar je ook kijkt lammetjes te vinden zijn. Super schattig om te zien. Daarnaast ook iets om voor op te passen, ze steken gerust de weg over (waar je over het algemeen 90 mag rijden) Zo hebben we gisteren ook aantal keer mogen remmen voor deze schatjes ;).