Het noorderlicht
Door: Joëlle
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
17 Maart 2018 | IJsland, Laugarvatn
Dag 9 00:45
''Jo, wake up! We can see the northern light!''
Vanaf dat moment gaat de tijd snel: Ik spring uit bed, trek het dichtsbijzijnde lange kledingstuk aan dat ik zie en ren naar de veranda. Op het moment dat ik iets beschouw wat qua omschrijving nog het dichts in de buurt komt bij zwevende groene golven, denk ik opeens: *shit, mijn camera*
Ik ren terug om vervolgens een half uur buiten dit bizarre fenomeen te aanschouwen en te pogen het vast te leggen.
Blijkbaar heeft Alda ons twee keer op de huistelefoon gebeld om te zeggen dat het goed zichtbaar was, maar ik heb niets gehoord. Gelukkig mijn huisgenote wel. We realiseren ons dat dit misschien onze laatste kans is. Voor het slapen gaan hebben we het er nog uitgebreid over gehad: Maart is over het algemeen de laatste mogelijkheid, daarna pas weer Oktober.
Ik sta inmiddels al even buiten in enkel een truitje en dunne pyjamabroek, en realiseer me opeens hoe ontiegelijk koud het is. Ik snel me naar de kapstok om zowel mijn winterjas als die van mijn huisgenote te pakken. Ik gooi hem haar kant heen, zij gooit een paar extra handschoenen mijn kant op: Alsof we een noorderlicht-pact hebben gesloten. Vervolgens kijken we weer driftig en vol verbazing verder.
Wauw, wat voel ik me klein, maar tegelijkertijd ook onoverwinnelijk groot. Ik zie het noorderlicht gewoon, recht voor mij danst het. Het is een understatement als ik zeg dat het lijkt alsof iemand met een gigantische zaklamp de lucht in schijnt en deze vervolgens sierlijk laat dansen. Tussen het kijken en fotograferen door vragen we de wolken lief of ze alsjeblieft kunnen weggaan, helaas luisteren ze niet. Want hoe zou het er dan wel niet uitzien, als de lucht helemaal helder zal zijn? Het is zo mooi, we worden er hebberig van.
De eenden bij het meer gaan opvallend te keer, ik vraag me af of dit te maken heeft met dit bizarre natuurfenomeen. Ik kan er niets over vinden. Het is nu 01:38, ik ben zo hyper als een stuiterbal en mijn wekker voor morgenochtend is inmiddels uitgezet. De schilderijen kunnen wel even wachten.
Ik had nooit gedacht dat ik een land zou bedanken: Takk fyrir IJsland
''Jo, wake up! We can see the northern light!''
Vanaf dat moment gaat de tijd snel: Ik spring uit bed, trek het dichtsbijzijnde lange kledingstuk aan dat ik zie en ren naar de veranda. Op het moment dat ik iets beschouw wat qua omschrijving nog het dichts in de buurt komt bij zwevende groene golven, denk ik opeens: *shit, mijn camera*
Ik ren terug om vervolgens een half uur buiten dit bizarre fenomeen te aanschouwen en te pogen het vast te leggen.
Blijkbaar heeft Alda ons twee keer op de huistelefoon gebeld om te zeggen dat het goed zichtbaar was, maar ik heb niets gehoord. Gelukkig mijn huisgenote wel. We realiseren ons dat dit misschien onze laatste kans is. Voor het slapen gaan hebben we het er nog uitgebreid over gehad: Maart is over het algemeen de laatste mogelijkheid, daarna pas weer Oktober.
Ik sta inmiddels al even buiten in enkel een truitje en dunne pyjamabroek, en realiseer me opeens hoe ontiegelijk koud het is. Ik snel me naar de kapstok om zowel mijn winterjas als die van mijn huisgenote te pakken. Ik gooi hem haar kant heen, zij gooit een paar extra handschoenen mijn kant op: Alsof we een noorderlicht-pact hebben gesloten. Vervolgens kijken we weer driftig en vol verbazing verder.
Wauw, wat voel ik me klein, maar tegelijkertijd ook onoverwinnelijk groot. Ik zie het noorderlicht gewoon, recht voor mij danst het. Het is een understatement als ik zeg dat het lijkt alsof iemand met een gigantische zaklamp de lucht in schijnt en deze vervolgens sierlijk laat dansen. Tussen het kijken en fotograferen door vragen we de wolken lief of ze alsjeblieft kunnen weggaan, helaas luisteren ze niet. Want hoe zou het er dan wel niet uitzien, als de lucht helemaal helder zal zijn? Het is zo mooi, we worden er hebberig van.
De eenden bij het meer gaan opvallend te keer, ik vraag me af of dit te maken heeft met dit bizarre natuurfenomeen. Ik kan er niets over vinden. Het is nu 01:38, ik ben zo hyper als een stuiterbal en mijn wekker voor morgenochtend is inmiddels uitgezet. De schilderijen kunnen wel even wachten.
Ik had nooit gedacht dat ik een land zou bedanken: Takk fyrir IJsland
-
17 Maart 2018 - 11:27
Mieke Kettler:
Eerder gehoord dat het een enorme ervaring moet en zelfs heel emotioneel. Ik kan me dat goed voorstellen en als je bedenkt dat mensen voor dit fenomeen speciaal naar toe reizen is dat heel begrijpelijk.
Doordat je dit beschrijft geef je gelijk een beeld met wie je woont en daarbij een soort sfeer.
Dit maakt het verslag extra leuk en je kunt goed "beeldend" schrijven.
Leuk dat je ons op de hoogt houdt en ga lekker aan de slag....
groetjes Mieke -
17 Maart 2018 - 11:34
Joëlle :
@miekekettler dank je wel! Leuk dat je al mijn verslagen zo enthousiast leest. Het was inderdaad een hele bijzondere ervaring. Ook al had ik het mijzelf ingebeeld, had ik bij lange na niet gedacht dat het zo spectaculair zou zijn. groetjes! -
17 Maart 2018 - 12:50
Margot Heikoop:
Bedankt voor je boeiende verslagen Joëlle. Wat fijn dat je toch nog het noorderlicht gezien hebt. Wat een inspiratie zal dit opleveren. Succes met schilderen. Groetjes, Margot -
17 Maart 2018 - 15:02
Joëlle :
Hoi Margot, bedankt voor het lezen, we hebben er zeker mazzel mee gehad! groetjes -
18 Maart 2018 - 11:18
Opa En Oma Hoogendoorn:
Hallo Joelle, je bent er nog maar een paar dagen en al veel indrukken opgedaan vooral het Noorderlicht
we hebben het wel eens op TV. gezien . Maar in werkelijkheid in de IJslandse sfeer/kou is wel heel bijzonder. Waarschijnlijk ben of heb je de schilderspullen uitgepakt en lekker aan de gang in de prachtige omgeving. Veel succes. gr.opa/oma -
21 Maart 2018 - 20:16
Tante Gabrielle:
Hey Joelle, dankzij jouw originele omschrijving heb ik even het gevoel dat ik er zelf bij ben geweest. Dank je wel. -
22 Maart 2018 - 11:26
Joëlle :
Hi Gabrielle, bedankt voor het lezen en het compliment. Groetjes! -
22 Maart 2018 - 18:24
Miranda:
Ik heb vele vakantiewensen Door jou is er 1 bijgekomen. Je bent bedankt.
Geniet er maar van
Groetjes van Miranda x -
23 Maart 2018 - 11:32
Aad Rijnders:
Hoi Joelle, vanochtend was ik in de kraam bij je ouders in N'kerk en nam ik een strookje mee met het adres van je reisverslag op internet. Wat ontzettend leuk om je een beetje te kunnen volgen op je avontuur daar in Ijsland. Dat Noorderlicht moet inderdaad fantastisch zijn. Volgens mij ook een mooie inspiratiebron voor jou. Ik hoop dat je nog heel veel mooie dingen zult zien. Overigens zag ik recent een detectiveserie die in Ijsland speelde. Wat een vreemde taal, oeroud met af en toe een nieuw (Engels) woord voor zaken die meer uit deze tijd zijn. En volgens mij eindigen bijna alle achternamen van vrouwen op...dottir. En die van mannen op....son. Ondanks de kou zie ik wel heel mooie beelden van IJsland in je verslag. Ga zo door.
-
23 Maart 2018 - 16:38
Gina Vd Donker (Douglas):
Hoi Joëlle,
Wat leuk dat ik je kan volgen en wat een bijzondere dingen heb je al meegemaakt.
Het Nooderlicht, wat geweldig, ik kan me heel goed voorstellen dat je zo hyper was als een stuiterbal!!
Ik wens jou nog heel veel mooie belevenissen en inspiratie voor je schilderkunst maar dat komt vast goed!!!
Groetjes en liefs Gina -
25 Maart 2018 - 09:38
Lia Lobe:
Hoi Joëlle, leuk te lezen over je ervaring op IJsland,nooit geweest maar ziet er heel mooi uit.
Dat ruige landschap is heel erg mooi!
Hoop nog veel te lezen van je de komende tijd, zal mooie tekeningen en schilderijen opleveren denk ik.
Heel veel succes en plezier daar.
Groetjes klant groenteman ommoord
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
